Onlangs hoorde ik van een gemeentelid dat zij blij was dat ze eindelijk weer naar de kerk kon. Alleen dat ze nu wel weer met de vraag zat wat ze moest aantrekken op de zondagmorgen. Een voordeel van de onlinekerkdiensten is dat je je daar tenminste geen zorgen over hoeft te maken. Niemand die ziet wat je aanhebt. Nu behoort er veel tot het takenpakket van een predikant maar niet het geven van kledingadvies. Hoewel? Een tip die ik u zou kunnen geven is om iets aan te trekken waarin de kleur van het kerkelijk jaar terugkomt. Veel gemeenteleden laten zich daar al door leiden zo viel me op met Pinksteren. Toen ik die zondag de kerk inkeek zag ik het vurige rood van de Geest terugkomen in de kleding van heel wat aanwezigen. Ik zag zelfs een heer die zich rode sokken had aangemeten speciaal omdat het Pinksteren was. Tot de eerste zondag van de advent leven we in de kerk in de groene (zomer) tijd. Tafelkleed, stola en mondkapje van de predikant dragen die kleur. In de bundel Geroepen om te zingen staat een lied (28) over de kleuren van het kerkelijke jaar. U leest daarin meer over het hoe en waarom. De tekst daarvan geef ik u graag mee ter overweging van uw kledingkeuze.
Ds. Harold Oechies
1.Wij vieren en beleven Gods jaarkring wereldwijd.
De vaste kleuren geven schakering aan de tijd.
Zo zien we alle weken een kleur in ander licht
en wordt door taal en teken ons oog op God gericht.
2.Het paars wil inkeer geven in passie en advent.
Wij hebben in ons leven ons van God afgewend.
Het paars is ons een teken van ootmoed en van rouw
tot wij na deze weken het wit zien van Gods trouw.
3.Het wit spreekt van Gods daden die Hij verricht met macht.
Gods lichtende genade verdrijft de zwarte nacht.
Blij willen wij gewagen van alles wat Hij deed.
Dus gaan zijn hoogtijdagen in stralend wit gekleed.
4.Het rood doet mensen spreken. God schenkt aan ons zijn Geest.
Een vuur, een tong, een teken, de kleur van Pinksterfeest.
Niet kan de vond meer doven; Een vuur dat niemand stuit
daalt neer op wie geloven, de vlammen slaan eruit.
5. Het groen doet ons bezingen de hoop die in ons leeft,
dat God aan alle dingen een nieuwe toekomst geeft.
Want eens zal het gebeuren, dan zal het zomer zijn
met ongedachte kleuren in eeuwig zonneschijn.